Γιατί φοβόμαστε το Άγνωστο;
Το μέλλον είναι πάντα άγνωστο άρα όχι απαραίτητα κακό ή δυσάρεστο. Άρα γιατί μας αγχώνει; Διότι περιμένουμε το χειρότερο.
Προτιμούμε να εικάζουμε ότι το πιο δυσοίωνο σενάριο θα υλοποιηθεί, παρά να εμπιστευτούμε το άγνωστο, όπου κρύβεται και η πιθανότητα της θετικής έκβασης. Και έτσι, προσπαθούμε να το ελέγξουμε. Πασχίζουμε με όποιον τρόπο να ελαχιστοποιήσουμε τον άγνωστο παράγοντα.
Κάθε προσπάθεια όμως να ελέγξουμε το μέλλον, μας δίνει την ψευδαίσθηση της ασφάλειας και έπειτα την ανησυχία ότι αυτή η ασφάλεια θα διαταραχθεί.
Αν το σκεφτούμε όμως, τίποτα δεν είναι βέβαιο, παρά μόνο η αβεβαιότητα. Όσο περισσότερο εξοικειωνόμαστε με την αβεβαιότητα και το άγνωστο, τόσο πιο αβίαστα δεχόμαστε τα γεγονότα της ζωής. Αφηνόμαστε στο ξεδίπλωμά τους χωρίς μεγάλη αντίσταση, και ταυτόχρονα εμπιστευόμαστε.
Εμπιστευόμαστε το Καλό που κρύβεται στο Άγνωστο, το Καλό που υπάρχει μέσα μας και την Σοφία της ζωής.