Αλληλοβοήθεια, συμπόνοια και πολιτισμός
Ένας φοιτητής ρώτησε κάποτε την ανθρωπολόγο Margaret Mead "Ποιο είναι το αρχαιότερο δείγμα πολιτισμού;" Περίμενε ότι εκείνη θα του απαντούσε ότι ήταν ένα πήλινο δοχείο, ή μια πέτρα για ακόνισμα ή ένα όπλο.
Η Margaret Mead σκέφτηκε για λίγο και μετά απάντησε "Ένα θεραπευμένο μηριαίο οστό". Το μηριαίο οστό είναι το μακρύτερο κόκκαλο στο σώμα, ενώνει τη λεκάνη με το γόνατο. Σε κοινωνίες που δεν έχουν τα οφέλη της μοντέρνας ιατρικής, χρειάζονται περίπου 6 εβδομάδες ξεκούρασης για να θεραπευτεί ένα σπασμένο μηριαίο οστό.
Ένα θεραπευμένο λοιπόν οστό, δείχνει ότι κάποιος ενδιαφέρθηκε και φρόντισε κάποιον που είχε σπάσει το πόδι του. Κυνηγούσε και του έφερνε φαγητό και νερό, έμεινε μαζί του και πρόσφερε φυσική προστασία και ανθρώπινη συντροφικότητα, μέχρις ότου το τραύμα επουλωθεί.
H Mead εξήγησε ότι εκεί όπου βασιλεύει ο νόμος της ζούγκλας - η επιβίωση δηλαδή του ισχυρότερου - δεν έχουν ανακαλυφθεί θεραπευμένα κόκαλα. Το πρώτο λοιπόν δείγμα πολιτισμού είναι η συμπόνοια. Τώρα ίσως περισσότερο από ποτέ, μπορούμε να καλλιεργήσουμε τη συμπόνοια για τους άλλους. Να σκεφτούμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Φτάσαμε εδώ διότι κάποιοι άνθρωποι μας φρόντισαν, ενδιαφέρθηκαν, μας υποστήριξαν όταν το είχαμε περισσότερο ανάγκη.
Η συμπόνοια και η αλληλοβοήθεια είναι το μέτρο με το οποίο ζυγίζουμε την ανθρωπιά μας. Ειδικά τώρα, στηρίζουμε ακόμη περισσότερο ο ένας τον άλλον.
Αντιμετωπίζοντας την πανδημία με περισσότερη ψυχραιμία και λιγότερο άγχος
