Στα σεμινάρια mindfulness ένα από τα σημαντικότερα κομάτια της θεραπευτικής διαδικασίας είναι το ότι οι συμμετέχοντες μοιράζονται τις εμπειρίες τους. Ακούμε λοιπόν τους υπόλοιπους να μιλούν για τη διαδρομή τους και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα πράγματα, τις αλλαγές που βιώνουν ή τις αποφάσεις που παίρνουν για να βοηθήσουν τον εαυτό τους καθώς αλλάζουν μέσα από την πρακτική. Κάποιοι φέρνουν αλλαγές στις σχέσεις τους, άλλοι αποφασίζουν να αλλάξουν το πώς αντιμετωπίζουν κάποια πράγματα στη δουλειά τους, κάποιοι άλλοι μιλούν για το πώς προσαρμόζουν την καθημερινότητά τους ώστε να ζουν πιο αρμονικά. Και εκεί παρατηρούμε ότι αναπόφευκτα έρχεται η σύγκριση…τι δεν κάνουμε καλά, τι δεν έχουμε καταφέρει. Ή μπορεί να υπάρχει η τάση να συμβουλεύουμε - ακόμη και να πιέζουμε - τους γύρω μας να αλλάξουν με βάση τις δικές μας εμπειρίες.

Όμως δεν υπάρχει ένας μοναδικός τρόπος και καμία λύση δεν είναι πανάκεια για όλους. Ό,τι είναι καλό για εμάς δεν είναι απαραίτητα καλό για τους άλλους, αλλά και το αντίστροφο. Είμαστε όλοι μοναδικά διαφορετικοί και με τη διαύγεια που καλλιεργούμε μέσα από το διαλογισμό μπορούμε να ανακαλύψουμε τι είναι σωστό για εμάς, τώρα.

Ας αποδεχτούμε λοιπόν τη διαφορετικότητά μας, στρέφοντας την προσοχή μας σε αυτό που έχει πραγματικά σημασία: τις δικές μας ανάγκες, χωρίς συγκρίσεις. Μόνο έτσι μπορούμε να ζήσουμε αρμονικά με τον εαυτό μας και τους ανθρώπους γύρω μας, να θεραπευτούμε και να αναπτυχθούμε σε κάθε επίπεδο. ⁠

Διαβάστε περισσότερα Letters