Δεν υπάρχει προσωπική ανάπτυξη χωρίς αυτεπίγνωση
Εάν δεν έχουμε επίγνωση των σκέψεων, συναισθημάτων και σωματικών αισθήσεών μας, εάν δεν αντιλαμβανόμαστε με διαύγεια το πώς ανταποκρινόμαστε στα γεγονότα της ζωής μας, είναι αδύνατον να βοηθήσουμε τον εαυτό μας και να εξελιχθούμε.
Η αυτεπίγνωση είναι το πρώτο και σημαντικότερο βήμα προς την αλλαγή, την εξέλιξη και τη θεραπεία.
Αυτή είναι και η δουλειά του ψυχοθεραπευτή ή της ομάδας: λειτουργεί σαν καθρέφτης βοηθώντας μας να αντιληφθούμε τα μοτίβα μας και να δούμε ξεκάθαρα. Αυτή είναι και η επίδραση του διαλογισμού mindfulness. Δεν είναι οραματισμός ή ευχολόγιο ή τρόπος να "ξεφύγουμε" για λίγο από ό,τι μας βασανίζει. Είναι ένας ειλικρινής καθρέφτης που περιμένει εκεί, μέχρι να βρούμε τη δύναμη, το κουράγιο να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στα μάτια.
Με τον διαλογισμό επίγνωσης, ξεσκονίζουμε, γυαλίζουμε αυτό τον καθρέφτη ξανά και ξανά, ώστε να γίνει τόσο καθαρός, που κανένα ψέμα, ψευδαίσθηση ή "παραμύθι" δεν μπορεί πια να σταθεί. Γινόμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, ξεφλουδίζουμε τα κομμάτια μας και φτάνουμε στο κέντρο, στην αλήθεια μας.
Από εκεί πλέον, μπορούμε με αγάπη και συμπόνια για τον εαυτό μας, να πορευθούμε συνειδητά. Όχι να αλλάξουμε, να πετάξουμε μακριά τον «κακό», παλιό εαυτό μας, αλλά να τον αγκαλιάσουμε, να τον αποδεχθούμε, να τον ευχαριστήσουμε για όσα μας έμαθε, και να προχωρήσουμε με αγάπη. Είναι ένα μονοπάτι προς την αλήθεια και γι᾽ αυτό έχει τόσο ουσιαστικά οφέλη.
Αν δεν διαβάσουμε τον εαυτό μας πρώτα, δεν θα μάθουμε τίποτα. Η βοήθεια, δεν βρίσκεται έξω, στους "γκουρού", στους θεραπευτές που θα μας δώσουν συμβουλές ή συνταγές για ριζικές και γρήγορες θεραπείες μεταμόρφωσης. Βρίσκεται μέσα μας, σε αυτή την αστείρευτη πηγή γνώσης και αγάπης που έχουμε παραμελήσει και ξεχάσει. Με την σιωπή και την παρατήρηση, την θυμόμαστε και πάλι.
